Gra ta polega na umieszczeniu piłki w dołku poprzez uderzenie lub kolejne uderzenia piłeczki zgodnie z regułami gry. W systemie match play grę prowadzi się na poszczególne dołki. Dołek wygrywa strona, która umieści w nim piłkę w mniejszej ilości uderzeń. Dołek jest zremisowany, gdy każda ze stron umieści piłeczkę w takiej samej liczbie uderzeń. Mecz wygrywa strona, która prowadzi większa ilością dołów, niż pozostaje do końca gry. W systemie stroke play natomiast zwycięża gracz, który rozegra przewidzianą ilość rund w najmniejszej liczbie uderzeń. Jeżeli zawodnik nie zaliczy jakiegokolwiek dołka, zostaje zdyskwalifikowany.
Kij jest przyrządem przeznaczanym do uderzania w piłkę, w którym odchylenie lica główki od pionu nie przekracza 10 stopni. Powinien stanowić jedną całość i składać się z trzonka i główki.
Kolejność gry na pierwszym dołku określana jest na podstawie listy rozgrywek. W razie jej braku następuję losowanie. W przypadku match play strona, która wygra dołek, ma prawo rozpoczęcia gry na następnym dołku. W wypadku remisu dołka, przywilej ten zachowuje osoba, która na zremisowanym dołku rozpoczynała grę. W przypadku stroke play przywilej rozpoczęcia gry na następnym dołku ma zawodnik, który miał najmniejszą liczbę uderzeń na poprzednim dołku. Jeżeli zawodnik wykona uderzenie w nie swojej kolejności, to przeciwnik może nakazać mu powtórzenie uderzenia. Obszarem „tee” jest początek każdego dołka. Z niego rozpoczyna się gra. Przy poszukiwaniu piłki zawodnik może poruszać i przechylać wysokie trawy, sitowie, krzaki i inne rośliny, ale tylko do momentu zlokalizowania piłki. Zawodnik może stwierdzić, że piłka jest nie od zagrania. Może to mieć miejsce na terenie całego pola z wyjątkiem przeszkód wodnych. W takiej sytuacji zostaje doliczone jedno karne uderzenie, a gracz musi uderzyć piłkę z miejsca, z którego wykonywał ostatnie uderzenie, upuścić piłkę w odległości dwóch długości kija od punktu jej spoczynku, lecz nie bliżej dołka.
W czasie gry chorągiewka może być przytrzymana, wyjęta lub podniesiona w celu lokalizacji dołka. Piłka leżąca na grenie może być oczyszczona, podobnie wygląda to poza greenem. Wyjątkiem są przypadki, w których: podniesienie może uniemożliwić zdatność piłki do dalszej gry, w celu rozpoznania piłki nie można oczyścić jej dobrowolnie., oczyszcza się ja tylko do momentu jej rozpoznania. Piłki nie można także czyścić, gdy przeszkadza lub pomaga to w grze. Greenem nazywa się obszary, który przeznaczony jest to rozgrywania dołka.